Mój przyjaciel wpadł na studiach w kiepskie towarzystwo. Zaczął dużo imprezować, a razem z tym zaczęło się wiązać próbowanie różnych narkotyków. Teraz nie jest to tylko próbowanie, to poważne uzależnienie. On dostaje szału kiedy nie ma przy sobie nic co może wziąć. Jestem przerażona i nie wiem co robić, bo jego rodzice odcięli się i nie chcą mieć z nim kontaktu.
Pamiętaj, że nie możesz zmusić swojego przyjaciela do zmiany. Unikaj osądzania, gróźb i manipulacji, ponieważ to może wzmocnić negatywne uczucia i wywołać defensywne reakcje. Zachęcaj go do podejmowania zdrowych wyborów i aktywności, które nie są związane z narkotykami. Możesz zaproponować wspólne spędzanie czasu na aktywnościach, które nie są powiązane z używaniem substancji, takich jak sport, sztuka, podróże itp. To odciągnie go od złego towarzystwa w jakie wpadł.
Jestem zaniepokojony Twoją sytuacją i rozumiem, że jesteś zaniepokojona stanem swojego przyjaciela. Porozmawiaj z nim w szczery sposób i powiedz mu, jak bardzo martwisz się o jego zdrowie. Daj swojemu przyjacielowi przestrzeń do wyrażenia swoich uczuć i doświadczeń. Słuchaj uważnie i bądź wsparciem emocjonalnym. Wyraź swoje zrozumienie i gotowość do pomocy w trudnych momentach. Jeśli widzisz że jest bardzo źle, skonsultuj się z profesjonalnym ośrodkiem. Swego czasu mojej koleżance pomogła terapia uzależnień w Gdańsku, z której wróciła odmieniona i z zupełnie nowym nastawieniem do życia.